Aanval op een van onze laatste bastions

Creativiteit wordt veelal aangeprezen als een van de eigenschappen (vermogens) om ons te te onderscheiden van kunstmatig intelligente (AI) systemen. Beroepen met een creatieve component worden al gauw als robotbestendig aangemerkt. Maar dat hangt erg van de definitie van creativiteit af: intelligente systemen kunnen namelijk al veel aspecten van creatieve processen nabootsen en creatieve producten opleveren, maar nog niet autonoom of spontaan.

Generatieve design software kan heel veel oplossingen opleveren van waaruit de ontwerper keuzes kan maken (door parameters te verengen). Kijk bijvoorbeeld naar hulp bij het schijven van een roman (Ronald Giphart) of het componeren van muziek, of 3D schilderen in een virtuele ruimte. Andrew McAfee (MIT) geeft de stand van zaken (klik op de video) in creatieve AI aan in een bijdrage van Vanessa Bates Ramirez op SigularityHub.

Het optimistische kamp verwachte dat AI veel technologische werkloosheid zal veroorzaken, maar tegelijkertijd enorme creatieve mogelijkheden gaat bieden die ons een gevoel van vrijheid, geluksgevoel, kan opleveren. Hoe dan ook, creativiteit als een van de laatste bastions van typisch mens zijn wordt ‘getaskificeerd’, gedefragmenteerd in taken voor AI en restwerk (keuzes) voor de mens. Zolang we als mens nog maar ethische keuzes kunnen maken uit de gegenereerde oplossingen… daarna kan het ook goed fout gaan! Wordt de nieuwe definitie van menselijke creativiteit het maken van (sociaal-ethische) keuzes? Boeiend dat er ook nog zoiets als intuïtie is!

Gepubliceerd door

Sem

Beheerder van het netwerk LRN21. Instructional designer en gamification developer. Community manager van Mission Start. Organisator Gamification Conferentie 2017.