Beroepsopleidingen en bedrijfstrainingen zijn er op gericht de mens optimaler te laten presteren en dit met name in de uitoefening van toebedeelde taken. ‘Optimaler ‘ blijkt dan vaak effectiever en/of efficiënter te betekenen ten gunste van het bedrijf of organisatie. Maar er zijn meer factoren dan opleiding en training die de bedrijfsdoelen naderbij brengen. Het welbevinden (‘geluksgevoel’ als u wilt) van de werknemer staat bij een groot deel van de werkgevers niet erg hoog op de prioriteitenlijst, terwijl er toch veel (onderzoeks)aanwijzingen zijn dat dit juist prestatie-bevorderend werkt. Jongeren hebben hierin een ander score-profiel dan oudere werknemers. Organisaties zouden een gemengd beleid kunnen voeren om allen te ‘pleasen’. Raconteur (Groot Britannië) heeft e.e.a. vervat in een infographic. Het zal niet helemaal overeenkomen met onze NL-situatie, maar geeft wel een beeld hoe verschillende generaties tegen de diverse aspecten van welbevinden aankijken.
In welke mate profiteert de groeiende flexwerkersgroep van welbevinden-incentives? De belangrijkste strategische welbevinden-oogmerken zoals betrokkenheid bij een organisatie en bedrijfscultuur zijn voor deze groep niet bestendig.
