Formeel leren lijkt bedacht als een efficiëntie-aanpak uit de industriële revolutie: lopende band met input van gestandaardiseerde componenten en gestandaardiseerde output. Het bestond natuurlijk al veel langer: ontwikkel een visie of geloof, kies een doel, bedenk een sluwe overtuigingsstrategie en laat die los op verzamelde, potentieel – al of niet vrijwillig – beïnvloedbaren. De kritiek op ons onderwijsstelsel is van alle tijden en kent een permanent karakter: onderwijs loopt structureel achter t.a.v. ontwikkelingen in technologie, economie, mensbeeld en sociale realiteit. Het verandert misschien wel op uiterlijkheden, maar niet echt in essentie.
In andere posts op deze site repten we al vaker over de effecten van geavanceerde technologie op de arbeidsmarkt en daarmee op de inhoud van werk. De inhoud van werk wordt steeds meer ontrafeld in projecten, taken, mini-taken (micro-) en datgene wat technologie beter kan wordt onttrokken aan de menselijke takenset. De mens moet wel goed kunnen samenwerken met die technologie (denk aan de cobot). De dynamiek op de arbeidsmarkt vergt ook een enorme aanpassingslenigheid: veel taken veranderen heel snel.
Leren voor of binnen werk zal toch eens anders moeten dan het traditionele dagje cursus. Veel meer informeel leren en sturen op leren in ’the moments of need’.
Argumenten hiervoor vinden we bij een recente publicatie van ROA (onderdeel van een lopend NRO-onderzoeksproject) en bijvoorbeeld een aanpak getipt door eLearning Industry (eerst inloggen voordat u mag downloaden). Overigens heeft eLearning Industry meer lezenswaardige artikelen rond microlearning.
Edu-blogger Wlfred Rubens wil het u graag in het Nederlands wel uitleggen. Kijk zeker ook even naar: Meet The Modern Learner van Bersin by Deloitte.
