Sense & nonsense

Onderwijs verzorgen wordt meestal gebaseerd op een visie over hoe we kennis tot ons nemen, verwerken, toepassen en laten beklijven. De geschiedenis heeft ons een veelheid aan didactische, pedagogische theorieën en methodieken opgeleverd, die vaak onderbouwd werden met aannames en vaag onderzoek die het succes moesten bewijzen. Gelukkig heeft Australische professor John Hattie enkele jaren geleden korte metten gemaakt met veel onderwijsinterventies die gepaard gaan met een specifieke theorie: sommige hebben zelfs een negatief effect. Hattie’s onderzoeksaanpak heeft zelf ook wel wat kritiek gekregen. Leren is kennelijk een erg ingewikkeld proces. Theorieën en modellen brengen het terug tot een hanteerbare aannemelijke eenvoud. Zo zijn succesmythes de wereld in geholpen, meer geloof dan bewijs. Niet alleen in onderwijs, maar ook in het managen van bedrijfs- en organisatieprocessen.

Het werken met een model (eigenlijk theorie) geeft de meesten een prettig en inspirerend (bijna religieus) gevoel, ‘het goed bezig zijn’. Maar succesclaims deugen niet altijd, het is meer inspiratie en vaak flauwekul volgens auteur Richard Engelfriet. Hij heeft in zijn boek ‘De succesillusie’ een reeks formules ontmaskerd. Ook de huidig hype rond lean, agile en scrum krijgt ervan langs, lees bij MT. Klik in dit artikel ook eens op de leuke uitlegfilmpjes over agile en scrum.

Actueel is in dit verband ook het artikel over de taxonomie van Bloom op de site van Pedro De Bruyckere (die ook mede auteur is van ‘Jongens zijn slimmer dan meisjes -en andere mythes over leren en onderwijs).

Gepubliceerd door

Sem

Beheerder van het netwerk LRN21. Instructional designer en gamification developer. Community manager van Mission Start. Organisator Gamification Conferentie 2017.