Nederland in een staat van bewuste onbekwaamheid?

Op 12 januari is de Trendrede 2017 uitgesproken in Huis de Zwijger te Amsterdam. Het is een jaarlijks terugkerende event van Nederlandse toekomstdenkers.

Dat we ons in een transitiefase bevinden is voor iedereen wel duidelijk, maar over de wijze waarop we ons daar doorheen kunnen worstelen wordt veel gebakkeleid. Ondertussen wortelt de nieuwe samenleving gestaag door, maar onvoldoende pregnant op de radar van veel individuen, overheid en organisaties. Zijn we op tijd met adoptie en adoptie of keren de onwetenden, de behoudzuchtigen, de angstigen, de bozen zich tegen het onvermijdelijke van menselijke innovatie?

“De TrendRede geeft volume aan de zachte geluiden van vernieuwing in een schreeuwende samenleving” en roept 2017 uit tot het jaar van de Nationale Veerkracht.

Deze, inmiddels, zevende editie barst van wijze analytische beschouwingen en positieve richtingwijzers verpakt in fraai proza. Het leest in één teug!

“We can make any future we can imagine. And we can imagine any future we want!”

Creativiteit wordt in de nieuwe economie en maatschappij belangrijker dan voorheen, als we door robotisering en kunstmatige intelligentie mogen ontsnappen aan geestdodend repeterend en procedureel dichtgetimmerd routinewerk. Creativiteit is gebaat bij een rijke fantasie, voorstellingsvermogen (eidetisch vermogen). Je dingen voor kunnen stellen (imaginaire beelden) die (nog) niet bestaan is eigenlijk een complex gebeuren, dat vooral ontwikkeld wordt in onze jonge jaren.

In een speelse TED-video wordt uit de doeken gedaan hoe dat in onze hersenen waarschijnlijk verloopt. De getoonde voorbeelden bestaan uit een nieuwe combinatie van twee afzonderlijke dingen die ooit waargenomen zijn. Dat is nog te bevatten, maar hoe zit het met een ‘kunstenaar’ die nog een nog niet bestaand ‘object’ visualiseert/bedenkt en vervolgens maakt? Sommige denkers noemen die zelfgeschapen voorstelling ‘verbeelding’. Maar die verbeelding maakt zeker gebruik van componenten van eerder waargenomen objecten (vorm, textuur, formaat, kleur, geluid, etc.). Bepaalde creatieve theorieën (tools) laten je experimenteren met het veranderen van deze componenten (bijvoorbeeld Scamper, Attribute Listing, Morphological Analysis, Matrix Analysis). Naarmate de toekomst sneller op ons afkomt, dienen we ook sneller een mogelijke ‘voorstelling’ of ‘verbeelding’ van die toekomst te maken om vervolgens ons daar op voor te bereiden (bijvoorbeeld door gerichte scholing).

De initiële inspiratiebron van LRN21, het IFTF in Palo Alto Californië, heeft er een item over.

Bio Hacking en Open Wet Labs

LRN21 besteedde afgelopen jaren af en toe aandacht aan de snelle ontwikkelingen en innovaties op het gebied van bio- en gen-engineering. Innovaties die naar verwachting een belangrijke rol gaan spelen in onze gezondheidszorg, voedselproductie, materialen-ontwikkeling en zorg voor het milieu. Nu is er weer aanleiding om hier aandacht voor te vragen.

“In the same way that anyone can now experiment with software and electronics, we should be able to experiment with plug-and-play biotechnology.” zegt Julie Legault, de oprichtster van Amino Labs. Zij ziet educatieve mogelijkheden voor school, maar ook voor thuis met haar Amino Lab kits. Met een basisset van ca 1700 dollar kun je al ‘darwineren’!

Lees ook de artikelen van Sveta McShane, waarin deze ontwikkelingen aan de orde komen:
Why We Should Teach Kids to Code Biology, Not Just Software
This Playful Lab-in-a-Box Will Teach You How to Reprogram Life

Of neem de bio-programmeertaal van MIT waardoor het veel makkelijker wordt om met deze intrigerende materie aan de slag te gaan (helaas ook voor minder menslievende bedoelingen).

Bio-hacking verheugt zich in groeiende populariteit, kijk bijvoorbeeld eens bij ‘proefkonijn’ Peter van Project Leven.

Eind januari 2017 start Waag Society alweer de vierde BioHack Academy en ‘exploiteert’ een eigen Open Wet Lab.

Tot nu toe leken bovenstaande ontwikkelingen slechts het domein van specifieke HO en WO-opleidingen, maar het is duidelijk dat er een popularisatie (vergelijk met ICT) bezig is en er veel ‘cross-overs’ ontstaan met andere opleidingsdomeinen en -niveau’s.

Wat doet het onderwijs met het precariaat?

Guy Standing (University of London) bracht met zijn boek The Precariat: The New Dangerous Class uit 2011, het begrip ‘precariaat’ breed onder de aandacht.

Voor het World Economic Forum legt hij in drie artikelen nog eens uit welke gevolgen de uitwassen van het neoliberalisme / vrije markt kapitalisme en globalisering op onze economische, politieke en maatschappelijke verhoudingen hebben. Nu met actuele voorbeelden.

Hij verklaart de opkomst van protestbewegingen en populisten. Het UBI (Unconditional of Universal Basic Income) is onvermijdelijk om het inkomen eerlijker en menswaardiger te verdelen en zodoende het in elkaar stortende oude welvaartsbouwerk te ontmantelen en een nieuw systeem van maatschappelijke en economische (en politieke?) verhoudingen in te richten.

Standing hanteert een nieuwe sociale classificatie voor de maatschappij: elite, salariat, proficians, ‘old’ working class, precariat, unemployed/lumped precariat. Behalve de bovenste twee klassen ervaren de anderen een onevenredig en onrechtvaardig aandeel in het maatschappelijk welvaren en zeker waar dit gerelateerd is aan inkomen.

De huidige beroepsmiddenklasse staat onder enorme druk doordat grote delen van hun takenpakket door robots en kunstmatige intelligentie zullen worden overgenomen. Beroepsopleidingen (en bedrijfstrainingen) kunnen deze ontwikkelingen niet langer ontkennen en moeten hun doelgroep voorbereiden op een ander tijdperk dan waarin en waarvoor respectievelijke opleidingen ontworpen zijn. Argumenten kan men voldoende ontlenen aan de visie van Guy Standing en consorten.

De 3 recente artikelen op de WEF-site:

‘Liking’ wordt je ondergang?

Je verzorgt een belangrijke inleiding voor je team, een ingewikkelde instructie voor je klas. Iedereen is volop geconcentreerd… bezig op zijn/haar mobieltje! Maar jij bent niet de enige die daar depressief van wordt!

Simon Sinek is een vermaard managementboeken-auteur, speciaal over leiderschap. Hij is het meest bekend is voor zijn concept De Gouden Cirkel en Begin met het Waarom: concepten voor een simpel maar krachtig model voor inspirationeel leiderschap.

In een interview fileert hij de groep millennials, die grote problemen ervaart bij de start op de arbeidsmarkt en algemeen bij het opbouwen van diepgaande relaties in de maatschappij. Ze zijn gewoon niet goed opgevoed, verslaafd aan Facebook, Instagram, enz. Ze krijgen last van depressie, carrière stress, neigen naar druggebruik en zelfs zelfmoord neemt toe binnen deze categorie.

Op de site van ManagentTeam lees je er meer over. Na een wat matte start komt Simon in het Youtube-filmpje echt op dreef en analyseert hij vier aspecten rond millennials en komt met aanbevelingen. Met name beter leiderschap in bedrijven en organisaties kan deze groep nog perspectief bieden (m.a.w. ouderschap en onderwijs hebben het verknald! – laten verknallen -)