Allemaal ADHD!

Nagenoeg alle leerlingen/studenten lijden aan ADHD (Any Device Heads Down)! Het elektronisch spul wordt veel gebruikt voor spelletjes en sociale contact-verslaving en soms of vaak stiekem als medicijn tijdens saaie lessen. Kennelijk slaagt niet elke docent er in om een aantrekkelijke pedagogische en effectieve didactische inzet van de nieuwe media te realiseren. Maar zijn onze leerlingen ‘schermmoe’? Een uitgever van boeken over ondernemersvaardigheden vraagt het zich af. Of kan men beter stellen dat de onderwijstoepassingen van ict het verliezen van de verslavende charme games en socmed?

Overigens komen er steeds meer waarschuwingen uit medische, psychologische en sociale wetenschappen over de uitwassen van overmatig schermgebruik (bijvoorbeeld nekklachten). Hoe bewaak je de balans? Waar moet men minderen, bij het onderwijsgebruik, de spelletjes, socmed of tv? Of overal wat? Grrr… lastig, wat wilt je: meer of minder beeldschermen?

“How can we learn from robots about love?”

Robots en kunstmatige intelligentie gaan volgens de meeste toekomstdenkers grote sprongen maken in 2017. De mogelijkheden worden snel groter en de impact op ons leven eveneens. Robots krijgen steeds meer menselijke vaardigheden en eigenschappen en de zogenaamde cobot fungeert als kunstmatige collega al in menig bedrijf. De sociale robot, die met mensen kan omgaan, op een manier die lijkt op onderlinge menselijke interactie, is sterk in ontwikkeling.

Dit vraagt ook iets aan de humane kant: accepteren wij de robot als collega, als medeschepsel, als medeburger? Dit laatste impliceert civiele, politieke, sociale rechten en plichten. Hoe meer de robot op ons als mens gaat lijken hoe meer de vraag zich opdringt of het verschil tussen een natuurlijk persoon en een artificieel ‘persoon’ nog wel vol te houden is en zelfs aspecten als xenofobie en discriminatie aan de orde komen (denk aan het Luddisme). Moet de mens leren om de robot als ’naaste’ te gaan behandelen, zelfs lief te hebben? Maar ook om liefde van een robot te ervaren? (denk eens even terug aan de liefdevolle zorgvraag van de tamagotchi en vele ‘neo pets’ van ruim 10 jaar geleden). De BBC besteedde ook al aandacht aan het liefhebben met robots. En ja, een robot als sexpartner leidt soms tot spannende moreel-ethische overwegingen. De wikipedia definitie van liefde: ‘diepe acceptatie van en genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander of jezelf; ook voor een dier, zaak of voorwerp’ biedt zulke interpretaties zeker.

In verband met de vraagstelling “How can we learn from robots about love?” doet Baltan Laboratories (Eindhoven) een opmerkelijke Call for papers: Robot Love. Deze oproep vindt plaats in het kader van een project met de Dutch Design Foundation en de Technische Universiteiten van Twente, Delft en Eindhoven.

Oei, ik zag ai niet!

Als iemand, die dicht tegen artificial intelligence (AI) aanschurkt, mag je zeker Sergey Brin noemen (een van de Google oprichters). Hoewel hij een tiental jaren geleden nauwelijks vertrouwen had in de mogelijkheden, is dat nu volledig gekeerd. Ja, fouten maken mag bij Google (als je er maar van leert)!

In Davos op het World Economic Forum (WEF) schetste hij: “AI is the natural continuation of the industrialization of the past 200 years, but what does this mean for education, skills and employment?” Lastig te voorspellen. “I would hope that, as some of the more mundane tasks are alleviated through technology, that people will find more and more creative and meaningful ways to spend their time”. Brin roept jongeren op om zich niet gek laten maken door over-ambitie, maar ook te genieten van en in het nu. Lees het artikel bij WEF.

Het vraagt toch om meer nuance. Op het Vlaamse Techpulse bijvoorbeeld, lezen we een korte beschouwing over AI, wel of niet angstig worden? Ook e-Learning gaf het onderwerp onlangs aandacht. Dan nemen we vervolgens het optimistische verhaal van Mark Menting van het Brabantse Smart Robotics (een uitzendbureau voor robots!): “Onze robots bieden juist kansen voor werkenden en werkzoekenden, zelfs met een afstand tot de arbeidsmarkt.”

Eveneens wat hoopvoller voor werkgelegenheid is de recente publicatie van McKinsey&Co over AI en robots: het zal wat trager verlopen dan eerst werd voorspeld. Gemiddeld kan bijna de helft van onze taken met huidige technologie door AI en robots overgenomen worden, maar slecht 5% van de banen kan geheel door robots overgenomen worden. Dit betekent een baan met veel van hetzelfde, of een baan met assistentie van een robot (cobot), of een baan als assistent van een robot (coman?), of een baan aangevuld of volledig bestaand met nieuwe, (nog) typisch menselijke taken. Dat gaat voor heel wat omschakeling zorgen: (om)scholen dus!

Bedrijfs Leer- en Speeldagen en andere adviezen

Veel organisaties hebben een ‘geen of korte termijnvisie’ ten aanzien van de ontwikkeling van medewerkers. Nieuwe tijden vergen vaak andere en nieuwe skills en die hoef je niet altijd via formele trainingen of cursussen te verwerven. Veruit de grootste uitdaging voor mkb-werkgevers voor 2017 is het vinden van kwalitatief goed personeel (49%), het behoud van aanwezige borging van kennis en kunde (45%) en de tevredenheid van de medewerkers (30%).

People Business (de online uitlaatklep van uitzendbureau Unique) laat Aukje Nauta, partner bij Factor Vijf (voorheen bij Randstad en hoogleraar UvA) aan het woord over duurzame inzetbaarheid. Zij zet zeven adviezen op een rij waarmee werkgevers en (bedrijfs)opleidingen aan de slag kunnen.

Volg ook de link naar Springest Learning Trends voor een fraaie indruk van populaire bedrijfscursussen, gebruikte leervormen, niveau’s, kosten, looptijd, etc.

Nieuwtjes over 21ste eeuwse vaardigheden

De maandelijkse online Nieuwsbrief 21ste eeuwse vaardigheden van ecbo bevatte in januari weer een bont scala aan items over onderzoek naar en ervaringen met 21ste eeuwse vaardigheden (of aspecten daarvan) in vooral po, vo en mbo. De nieuwsbrief linkt naar soms heel fraaie bronnen zoals de vooruitblik van het Sociaal Cultureel Planbureau op 2050.

LRN21 merkte op dat de discussie over curricula-inbedding van de 21ste eeuwse vaardigheden (voor zover die de inhoud, omvang, werkwijze, etc. van die van de 20stee eeuw overstijgen) nog steeds loopt: integreren of als afzonderlijk vak. Hier lees je waarom en hoe een school kiest voor het laatste. Te hopen valt dat de collega-docenten in hun didactische aanpak ruimte bieden voor toepassing van de opgedane inzichten en vaardigheden van de leerlingen!

VOLLEY, engineering for knowledge

Facebookbaas Zuckerbergs nevenactiviteit Zuckerberg Education Ventures speelt suikeroom voor een startup die een app gaat ontwikkelen om studenten te helpen d.m.v. kunstmatige intelligentie.

Er wordt gebruik gemaakt van de nieuwste ontwikkelingen in machine learning en van NLP (nee, niet Neuro Linguïstisch Programmeren, maar Natural Language Processing!) De app scant lesmateriaal op kritische informatie en verwijst naar additionele bronnen. De app personaliseert en zal de gebruiker attenderen op ontbrekende voorkennis en daarvoor verwijzen. Ook zou de app in leercontent onderliggende didactiek moeten kunnen detecteren en daarop inspelen. Op termijn kan het de één-op-één ondersteuning door een docent of tutor deels vervangen en kan indicaties geven over welke leerstrategie en leercontent wel of niet werkt.

Ambitieus, maar er blijven toch wat fronsen op ons voorhoofd, bijvoorbeeld: De app markeert de voornaamste informatie in een tekst. Zal de student daarmee voldoende context opdoen om de info te begrijpen en laten beklijven? En we weten dat markeren van sleutelinformatie in teksten niet significant helpt bij bekijven. In de huidige ontwikkelfase maakt de app gebruik van materiaal van Udemy, Khan Academy en Coursera.

Men kan zich aanmelden als beta0tester voor Volley.

Toerusten Voor Onrustige Toekomst

LRN21 themabijeenkomst
Dinsdag 21 februari 2017, van 15.00 – 18.00 uur
(optioneel netwerkdiner van 18.00-20.00 uur)

School voor de Toekomst te ’s-Hertogenbosch

Onze samenleving heeft moeite om alle snelle veranderingen waar we mee geconfronteerd worden te verbinden met onderwijs en scholing. Dat om democratische kansen te scheppen. Daarnaast heeft de samenleving ook moeite met de politieke/economische/sociale ombuiging om tot een eerlijke verdeling van welvaart en lasten te komen. Opleiden en nascholen gebeurt vaak reactief: op basis van een vastgestelde behoefte of hiaat. Effectuering van dat opleiden kost tijd, en die tijd hebben we steeds minder. We zullen dus meer pro-actief moeten worden; anticiperen op toekomstige behoefte.

De complexiteit en uitwassen van over elkaar tuimelende ontwikkelingen en onzekerheid raken nagenoeg alle groepen in de samenleving. De transitie naar een nieuw tijdperk roept existentiële vragen op. Hoe worden en blijven mensen tevreden over leren, werken en leven?

LRN21 is trots om te kunnen aankondigen dat Alexandre Peltekian (voorzitter College van Bestuur van Gearhing) en Ivonne Harmsen, directeur EduChange en vernieuwer in het onderwijs, ons met ‘Down to Earth @ School’ gaan meenemen in een verfrissend perspectief op ‘Leren in de 21ste eeuw’.

De film Down to Earth overtreft alle verwachtingen en heeft al meer dan 75.000 bezoekers naar de filmhuizen getrokken. Kunnen de oeroude wijsheden van de Earth Keepers uit de film ons een sleutel aanreiken voor het leren, werken en leven in de 21ste eeuw? Om een verbonden leven te leiden, in contact met onszelf, elkaar en met respect voor de natuur.

In het onderwijs van de 21ste eeuw gaat het niet alleen om cognitie, metacognitie en overdracht van kennis. Leren in onze tijd gaat over weten wie je bent, over hoe je jezelf in kunt zetten voor jouw community en hoe je dit kunt doen met hoofd, hart en ziel. Vanuit de wetenschap dat je deel uitmaakt van een groter geheel. We lenen de wereld van onze kinderen.

Zoals in de vooraankondiging al is vermeld levert de SER (Sociaal Economisch Raad), een belangrijk adviesorgaan voor het overheidsbeleid, in de persoon van Myriam Lieskamp, lid van de commissie Onderwijs en Arbeidsmarkt een bijdrage met de titel ‘Praktijkleren beter op de kaart’. OCW heeft de SER gevraagd te adviseren over de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en de gevolgen hiervan voor het beroepsonderwijs. Het recente advies over Toekomstgericht Beroepsonderwijs raakt zowel de huidige reguliere opleiders als bedrijven en organisaties.

Er worden ter versterking van opleiden voor beroepen adviezen gegeven om scholen en bedrijven te stimuleren tot innovatie, zoals het ontwikkelen van hybride opleidingen en het opzetten van publiek-private samenwerkingen.

‘Spar’ uw eigen hoop en inzicht met elkaar en onze sprekers: Toerusten Voor Onrustige Toekomst -leren (en) werken in onzekere tijden.

Meld u aan voor deze themabijeenkomst.

Nederland in een staat van bewuste onbekwaamheid?

Op 12 januari is de Trendrede 2017 uitgesproken in Huis de Zwijger te Amsterdam. Het is een jaarlijks terugkerende event van Nederlandse toekomstdenkers.

Dat we ons in een transitiefase bevinden is voor iedereen wel duidelijk, maar over de wijze waarop we ons daar doorheen kunnen worstelen wordt veel gebakkeleid. Ondertussen wortelt de nieuwe samenleving gestaag door, maar onvoldoende pregnant op de radar van veel individuen, overheid en organisaties. Zijn we op tijd met adoptie en adoptie of keren de onwetenden, de behoudzuchtigen, de angstigen, de bozen zich tegen het onvermijdelijke van menselijke innovatie?

“De TrendRede geeft volume aan de zachte geluiden van vernieuwing in een schreeuwende samenleving” en roept 2017 uit tot het jaar van de Nationale Veerkracht.

Deze, inmiddels, zevende editie barst van wijze analytische beschouwingen en positieve richtingwijzers verpakt in fraai proza. Het leest in één teug!

“We can make any future we can imagine. And we can imagine any future we want!”

Creativiteit wordt in de nieuwe economie en maatschappij belangrijker dan voorheen, als we door robotisering en kunstmatige intelligentie mogen ontsnappen aan geestdodend repeterend en procedureel dichtgetimmerd routinewerk. Creativiteit is gebaat bij een rijke fantasie, voorstellingsvermogen (eidetisch vermogen). Je dingen voor kunnen stellen (imaginaire beelden) die (nog) niet bestaan is eigenlijk een complex gebeuren, dat vooral ontwikkeld wordt in onze jonge jaren.

In een speelse TED-video wordt uit de doeken gedaan hoe dat in onze hersenen waarschijnlijk verloopt. De getoonde voorbeelden bestaan uit een nieuwe combinatie van twee afzonderlijke dingen die ooit waargenomen zijn. Dat is nog te bevatten, maar hoe zit het met een ‘kunstenaar’ die nog een nog niet bestaand ‘object’ visualiseert/bedenkt en vervolgens maakt? Sommige denkers noemen die zelfgeschapen voorstelling ‘verbeelding’. Maar die verbeelding maakt zeker gebruik van componenten van eerder waargenomen objecten (vorm, textuur, formaat, kleur, geluid, etc.). Bepaalde creatieve theorieën (tools) laten je experimenteren met het veranderen van deze componenten (bijvoorbeeld Scamper, Attribute Listing, Morphological Analysis, Matrix Analysis). Naarmate de toekomst sneller op ons afkomt, dienen we ook sneller een mogelijke ‘voorstelling’ of ‘verbeelding’ van die toekomst te maken om vervolgens ons daar op voor te bereiden (bijvoorbeeld door gerichte scholing).

De initiële inspiratiebron van LRN21, het IFTF in Palo Alto Californië, heeft er een item over.

Bio Hacking en Open Wet Labs

LRN21 besteedde afgelopen jaren af en toe aandacht aan de snelle ontwikkelingen en innovaties op het gebied van bio- en gen-engineering. Innovaties die naar verwachting een belangrijke rol gaan spelen in onze gezondheidszorg, voedselproductie, materialen-ontwikkeling en zorg voor het milieu. Nu is er weer aanleiding om hier aandacht voor te vragen.

“In the same way that anyone can now experiment with software and electronics, we should be able to experiment with plug-and-play biotechnology.” zegt Julie Legault, de oprichtster van Amino Labs. Zij ziet educatieve mogelijkheden voor school, maar ook voor thuis met haar Amino Lab kits. Met een basisset van ca 1700 dollar kun je al ‘darwineren’!

Lees ook de artikelen van Sveta McShane, waarin deze ontwikkelingen aan de orde komen:
Why We Should Teach Kids to Code Biology, Not Just Software
This Playful Lab-in-a-Box Will Teach You How to Reprogram Life

Of neem de bio-programmeertaal van MIT waardoor het veel makkelijker wordt om met deze intrigerende materie aan de slag te gaan (helaas ook voor minder menslievende bedoelingen).

Bio-hacking verheugt zich in groeiende populariteit, kijk bijvoorbeeld eens bij ‘proefkonijn’ Peter van Project Leven.

Eind januari 2017 start Waag Society alweer de vierde BioHack Academy en ‘exploiteert’ een eigen Open Wet Lab.

Tot nu toe leken bovenstaande ontwikkelingen slechts het domein van specifieke HO en WO-opleidingen, maar het is duidelijk dat er een popularisatie (vergelijk met ICT) bezig is en er veel ‘cross-overs’ ontstaan met andere opleidingsdomeinen en -niveau’s.